کار با عناصر آرایه
بیشتر سودمندی آرایه ها از این واقعیت ناشی می شود که عناصر آن به صورت جداگانه قابل دسترسی هستند.
راه برای انجام این کار استفاده از یک شاخص برای شماره گذاری عناصر است.
شاخصمقداری است که به عنصر آرایه خاصی اشاره می کند.
برای ارجاع به عنصر آرایه، باید نام آرایه و به دنبال آن شاخص آن را در پرانتز مشخص کنید. به عنوان مثال، می توانید مقدار 100 را به عنصر آرایه در شاخص 1 به این صورت بنویسید: A[1] = 100.
شما باید به یاد داشته باشید!
شماره‌سازی آرایه‌ها در پایتون از صفر شروع می‌شود!
(این یک پیش نیاز است - شما باید از صفر شروع کنید. این نکته به ویژه مهم است که به خاطر بسپارید.)
مثال
x = (A[3] + 5) * A[1] # مقادیر A[3] و A[1] را بخوانید
A[0] = x + 6 # مقدار جدید را به A[0] بنویسید
بیایید برنامه کار با عناصر آرایه را تجزیه و تحلیل کنیم.
<پیش>
i = 1
A = [0] * 5 # آرایه ای از 5 عنصر ایجاد کنید
A[0] = 23 # در هر یک از 5 عنصر آرایه (شاخص‌های 0 تا 4)
A[1] = 12 # یک مقدار خاص بنویسید
A[2] = 7
A[3] = 43
A[4] = 51
A[2] = A[i] + 2*A[i-1] + A[2*i] # مقدار عنصر را با شاخص 2 به نتیجه عبارت تغییر دهید
# از آنجایی که i=1 است، سپس مقدار متغیر i را با عبارتی که دریافت می کنیم جایگزین می کنیم
# عبارت زیر A[2] = A[1] + 2*A[0] + A[2];
چاپ (A[2] + A[4])
در نتیجه اجرا این برنامه مقدار مجموع عناصر آرایه با شاخص 2 و با اندیس 4 برابر با 116 روی صفحه ظاهر می شود. همانطور که از مثال می بینید، ما می توانیم به هر عنصر آرایه دسترسی داشته باشیم . و همچنین تعداد عنصر مورد نیاز را با استفاده از فرمول های مختلف محاسبه کنید (به عنوان مثال، مانند برنامه A[i-1] یا A[2*i]). در این موارد، شاخص های عناصر محاسبه می شود و به مقدار i بستگی دارد.
در پایتون می توانید از مقادیر شاخص منفی برای آرایه ها استفاده کنید و از انتهای آرایه بشمارید. مثلا:
A[-1] - آخرین عنصر آرایه
A[-2] - عنصر ماقبل آخر
و غیره
بیایید برنامه را تجزیه و تحلیل کنیم.
N=5
A = [0] * N
x=1
چاپ (A[x - 3]) # دسترسی به عنصر A[-2]
print(A[x - 3 + len(A)]) # عنصر دسترسی A[3]
# این همان عنصر A[-2] است
A[x + 4] = A[x] + A[2 * (x + 1)] # پس از جایگزینی x به عبارات و محاسبات
# خط بعدی A[5] = A[1] + A[4] را دریافت کنید
# A[5] چنین عنصری وجود ندارد
# خطا - آرایه خارج از محدوده
از آنجایی که آرایه با 5 عنصر اعلام شده است، عناصر از -5 تا 4 شماره گذاری می شوند. می بینیم که برنامه در خط ششم به عنصری که وجود ندارد اشاره می کند: A[5].
معلوم می شود که برنامه از مرزهای آرایه فراتر رفته است.
در چنین مواردی، برنامه معمولاً با
خطای زمان اجرا از کار می افتد.