رشته های (پایتون). مبانی

خطوط. نمای کلی

کاراکتر هر چیزی است که شما می توانید با یک ضربه کلید روی صفحه کلید تایپ کنید (حرف، عدد، بک اسلش یا نویسه دیگری).

رشته ها می توانند دارای فاصله باشند: "Hello world!".

رشته خالی رشته ای است که 0 کاراکتر دارد.

پایتون هر چیزی را که در گیومه (" ") یا آپاستروف (' ') محصور شده است را به عنوان رشته می پذیرد.

در پایتون، یک رشته از نوع str است.
 

باید به خاطر بسپارید!

رشته ها در پایتون تغییر ناپذیرند!


شما می توانید با استفاده از دستور ورودی یک مقدار جدید برای یک رشته بنویسید

s = input()

همچنین می توانید به سادگی یک مقدار رشته به متغیر اختصاص دهید، مانند  

s = 'پایتون'

یا بیشتر

s = "پایتون"

شما می توانید طول یک رشته را با استفاده از تابع داخلی len() تعیین کنید

n = len(s)

مقایسه رشته

رشته ها را می توان مانند اعداد با یکدیگر مقایسه کرد. شما می توانید تعیین کنید که کدام یک از خطوط بزرگتر و کدامیک کمتر است.

هنگام مقایسه رشته‌ها، کدهای کاراکتر مقایسه می‌شوند. ده‌ها، اگر نه صدها، رمزگذاری کاراکتر وجود دارد. ساده ترین راه برای درک این مفهوم، درک یکی از ساده ترین ها، ASCII است ( اینجا را بخوانید).   ;

درک این نکته ضروری است که در رمزگذاری های مدرن، حروف روسی و انگلیسی هر دو به ترتیب حروف الفبا مرتب می شوند، اعداد نیز از کوچکتر به بزرگتر می شوند. 
به عنوان مثال، در جدول کد ASCII، کد حرف انگلیسی 'A' - 65، حروف 'a' - 97، رقم '0' دارای کد 48. حروف روسی در قسمت توسعه یافته جدول کد ASCII (اعداد از 128 تا 255) قرار دارند. حروف بزرگ جلوتر از حروف کوچک می آیند (یعنی کد کوچکتری دارند).

در اکثر جداول رمزگذاری استفاده شده، الگوها یکسان هستند، حروف کوچک دیرتر از حروف بزرگ، اعداد زودتر از حروف و حروف روسی دیرتر از انگلیسی هستند.
 
به عنوان مثال: "لوکوموتیو"  &آن؛ "کشتی بخار"، زیرا کلمات در حرف پنجم و "در" متفاوت هستند. &آن؛ "x".

تقسیم یک خط به قطعات

هنگامی که یک رشته را وارد می کنید، می توانید بلافاصله آن را با هر جداکننده به قطعات تقسیم کنید.
ما قبل از وقتی چندین متغیر عددی را در یک خط وارد کردیم این کار را انجام دادیم. از روش split() برای تقسیم یک رشته به قطعات استفاده کردیم. به طور پیش فرض، رشته ها را با فاصله به زیر رشته ها جدا می کند.
با استفاده از این روش می توانید رشته را به قسمت هایی تقسیم کنید، مثلاً با فاصله. و هر قسمت از رشته را در یک متغیر جداگانه بنویسید.
 

مثال

s1, s2 = input().split()

در مثال، هنگام وارد کردن دو کلمه که با فاصله از هم جدا شده اند، کلمه اول در متغیر s1 و کلمه دوم - در متغیر s2 ذخیره می شود.

جمع و ضرب رشته ها

رشته ها را می توان اضافه کرد، برای این کار از علامت "+" استفاده می شود. این عملیات الحاق رشته یا پیوند نامیده می شود. 
 

مثال 

s = "سلام"
s1 = "جهان"
print(s + s1)

روی صفحه عبارت "Hello world" (بدون نقل قول).

پایتون عملیات ضرب یک رشته در یک عدد را پیاده سازی می کند: جایگزین چند جمع می شود.
 

مثال 

رشته

s = "جهان "+"جهان "+"جهان "+"جهان "

می تواند با  

s = "جهان " *4

اشاره به شاخص های ردیف

هر کاراکتر در یک رشته دارای یک عدد است (به نام index) و شماره گذاری همیشه در بسیاری از زبان ها از صفر شروع می شود.
در پایتون می توانید شاخص های منفی را مشخص کنید. این به این معنی است که از انتهای خط حساب می شود.
 

مثال 

<بدن>

رشته S	H	e	l	l	o
شاخص	S[0]	S[1]	S[2]	S[3]	S[4]
شاخص	S[-5]	S[-4]	S[-3]	S[-2]	S[-1]

اگر طول رشته را به شاخص منفی اضافه کنید، یک "نرمال" دریافت می کنید. موقعیت شخصیت.
 

باید به خاطر بسپارید!

در پایتون، نمی‌توانید یک کاراکتر را در یک رشته تغییر دهید، زیرا خود رشته‌ها غیرقابل تغییر هستند. 

تکرار روی همه کاراکترها

از آنجایی که یک کاراکتر توسط شاخص قابل دسترسی است، می‌توانید از یک حلقه متغیر برای تکرار روی همه کاراکترها استفاده کنید که مقادیر شاخص ممکن را به خود می‌گیرد. به عنوان مثال، برنامه ای که تمام کدهای کاراکتر رشته s را نمایش می دهد به این شکل خواهد بود. <پیش> برای i در محدوده(لنزها): چاپ (s[i]، ord(s[i])) توضیحات برنامه:
1) تابع len(s) طول یک رشته را پیدا می کند. شاخص اولین کاراکتر 0 و شاخص آخرین کاراکتر len(s)-1 است. متغیر حلقه i فقط مقادیری را به ترتیب از 0 تا len(s)-1 می گیرد.
2) در هر خط ابتدا خود نماد و سپس کد آن نمایش داده می شود که توسط تابع داخلی ord().
برگردانده می شود.
همین شمارش را می توان کوتاهتر نوشت: <پیش> برای c در s: چاپ (c، ord(c)) در این قطعه، هدر حلقه از میان تمام کاراکترهای s حلقه زده و آنها را به نوبه خود در متغیر c قرار می دهد.

همانطور که قبلا ذکر شد، ویژگی پایتون هنگام کار با رشته ها این است که رشته ها اشیایی تغییر ناپذیر هستند. به عبارت دیگر، ما نمی‌توانیم تک تک کاراکترهای یک رشته را تغییر دهیم.

به عنوان مثال، عبارت زیر کار نخواهد کرد <پیش> s[5]='a' اما می توانید یک خط جدید از کاراکترها با تغییرات لازم بسازید.
 

وظیفه

در رشته ورودی، همه کاراکترهای 'a' به کاراکترهای 'b'.  <پیش> s = ورودی() sNew = "" برای c در s: اگر c == 'a': c = 'b' sNew += c print(sNew)
در این برنامه حلقه از تمام کاراکترهای رشته s عبور می کند. در بدنه حلقه، مقدار متغیر с را بررسی می کنیم: اگر نماد با نماد 'a' مطابقت داشته باشد، آن را جایگزین می کنیم. با 'b< /code>' و با استفاده از عملگر جمع، آن را به انتهای خط جدید sNew اضافه کنید.
این گزینه نسبتاً کند است.

در آینده، نگاهی به توابع دستکاری رشته های داخلی خواهیم داشت و نحوه انجام آن را سریعتر خواهیم آموخت.