Şimdi bir kullanıcının yaptığı hataya karşılık olarak ne tür bir hata yaptığına bağlı olarak farklı mesajlar göstermemiz gerektiğini düşünelim.
Bu durumda, her hata için kendi prosedürünüzü yazabilirsiniz:
statik geçersiz printErrorZero()
{
System.out.println("Hata. Sıfıra bölme!");
}
statik geçersiz printErrorInput()
{
System.out.println("Girişte Hata!");
}
Ya daha birçok olası hata varsa? Bu çözüm bize uymayacak!
Hangi hata mesajını göstereceğini söyleyerek prosedürü nasıl kontrol edeceğimizi öğrenmemiz gerekiyor.
Bunun için prosedür adından sonra parantez içinde yazacağımız parametrelere ihtiyacımız var.
statik geçersiz printError(String s)
{
System.out.println(ler);
}
Bu prosedürde s, prosedürü kontrol etmenizi sağlayan özel bir değişken olan bir parametredir.
parametresi, alt programın nasıl çalıştığını belirleyen bir değişkendir. Alt program başlığında parametre adları virgüllerle ayrılmış olarak listelenir. Parametre tipi parametreden önce yazılır.
Şimdi prosedürü çağırırken, prosedürümüzdeki parametreye (değişken s) atanacak gerçek değeri parantez içinde belirtmeniz gerekir.
printError("Hata! Sıfıra bölme!");
Bu değere argüman denir.
Argüman alt program çağrıldığında ona iletilen parametre değeridir.
Bir bağımsız değişken yalnızca sabit bir değer değil, aynı zamanda bir değişken veya aritmetik bir ifade olabilir.